Zwiepend van links naar rechts manouvreer ik mezelf naar de eindstreep:).

Zelden was het zo’n slagveld die laatste dagen voor mijn vakantie. Niet letterlijk natuurlijk(daarvoor heb ik natuurlijk teveel CONTROL!!! *kuch*) maar figuurlijk…….het is lang geleden dat ik mezelf zo ergens doorheen heb moeten slepen, dat ik op mn tandvlees, grijnzend als een boer met kiespijn de dagen doorkom. En het stomme is…..stom ja….ik weet dat zelf bést wel…hoor!!!;)

Dat ik evengoed NIET normaal kan doen…ik neig er dan niet naar om juist wat rustiger aan te doen, niks fransche slag enzo…neuhhhhhhh……ik steek van wal als een dolle, want wil mn “werkplek”netjes achterlaten he, zodat mijn collega zich niet meteen omdraait bij binnenkomst….dat er géén misverstanden kunnen ontstaan over mijn presteren(hoe erg is dát???? allemaal tevreden cliënten om me heen die eigenlijk liever géén vervanging willen in mn vakantie omdat…nou ja…omdat…..IK het niet ben…klinkt arro…is het niet…..die “klik”is heel veel waard…voor hen maar ook voor mij……waar was ik? O ja…hoe erg is dat dat je je een slag in den rondte schrobt bleekt en weekt alleen zodat een ander niks te mekkeren kan hebben….*WEIRD*) en dus “doe ik ramen”alsof mn leven er vanaf hangt, verwissel ik gordijnen door gansch het huis, geef ik den toko een “natte lap”van zolder tot kelder……alleen maar voor dat “oké”gevoel!!!! Oké….NU kan ik op vakantie…..ik lijk wel niet goed snik!!!! (inkoppertje………ik gun hem jullie;)).

Maar goed, genoeg over mij…….alleen nog even dit

nog 1 dagje werken!!!

*ahum*

Ik heb overigens wel alle hulptroepen ingeschakeld om me door die kilometers heen te helpen, een MP4!!!! 1 van de liedjes die me laten peddelen als de wind….hoor je nu..

Liefs,

Lynda

ps..vanaf morgen zal ik niet meer zeuren hoor, genoeg geklaag na vandaag, beloofd…mos effe:)