Over sommige dingen is het beter niet te bloggen, politiek en geloof zijn naar mijn mening erg kwetsbare onderwerpen en daar waag ik me éigenlijk niet aan. Maar vandaag doe ik het toch, geen diepgaande discussie over regels wetten en politiek. Vandaag stuur ik mijn hart mee naar Den Haag, mijn stem mag mee met het liedje dat “mijn” bandje daar vandaag op het plein zal spelen voor Mauro(wie kent ‘m niet).
Mijn moederhart, mijn “niet-eerlijk”gevoel, mijn gevoel van onrecht(want het was om mee te beginnen al helemaal niet ZIJN keus om in NL terecht te komen bij wildvreemden….dat hij daar intens gelukkig is geworden is hem gegunt……en nu hij “volwassen”is wordt er wéér voor hem beslist……) is daar op het plein…hier in huis brandt een kaarsje……
Liefs,
Lynda
ps: natuurlijk weet ik dat samenkomen op een plein en allerlei positief bedoelde vibes sturen in dit(en vele andere) geval niet al teveel zal gaan uithalen, dat het geen problemen OPLOST….maar NIKS doen is ook geen optie toch?Nogmaals…geen politieke discussie……maar mijn gevoel op mijn blog met mijn bandje:) Helaas niet de allerbeste opname, maar wel een mooie, op een plein, met heel veel mensen…..voel het gevoel….IK voel het!
