Ik ben niet iemand die wijsheid uit boekjes haalt, dat is gewoon mijn manier niet. Niks ten nadele van de mensen die het wél doen, want iedereen moet lekker dat doen wast voor hen goed voelt!

Ik ben van het soort “kan ik, doe ik wel even, appeltje eitje, wat moet dat moet”…..

En dan natuurlijk alles liefst zo goed mogelijk he(ik laat perfect bewust links liggen–> lesson learnt;))….en of het goed genoeg zal blijken te zijn…..ook daar ben ik van mening(normaliter) dat als ik m’n best heb gedaan, dat hopelijk ook zo ervaren zal worden. (ruimte voor verbetering-> elke dag!)

Vandaag *zucht* zit ik mezelf weer enorm in de weg! Vanmiddag om half vier is de crematie van Dhr J.(de cliënt van mij die afgelopen maandag overleed), en ik kreeg en kaart. Dus ik ga! PUNT…….

Soort van punt….ik ga wel…without a doubt, maar mennnnnnnn…..hoe hoog kan je een berg voor jezelf maken?

Ik ben namelijk…..taddaaaaaa……een huilebalk! Nou is een crematie natuurlijk geen lachertje, maar in dit geval…..het betreft iemand waarmee ik éigenlijk een “zakelijk”contact mee zou moeten hebben , waarvan ik elke week afstand zou moeten nemen, iemand die dood is gegaan en waar ik respectvol afscheid van ga nemen.

Je voelt ‘m al? Geen van die dingen ging mij goed af, en ik vrees dan ook brokken in mijn keel die leiden tot lopende mascara;).

 

En de muziek….*zucht*…het kán jullie niet ontgaan zijn dat ik een muziekliefhebber ben, daar haal ik heel veel energie(maar ook emotie) uit, en nu heb ik een van de afgelopen weken al een selectie mogen horen van wat Mw J. ten gehore wil brengen vanmiddag. (het einde wás al jaren in zicht dus mw bereidde zich voor)

Ik neem m’n grootste handtas mee, formaat “daarwaareentissuedoosinpast*, plaats mezelf onopvallend in de achterste regionen, en hoop maar dat het goed genoeg is, dat ik er ben, dat ik aanstaande maandag tegen Mw.J.(onze wekelijkse “date”) kan zeggen dat het prachtig en waardig was.

Het moet goed genoeg zijn, ik doe mijn best PUNT!

Lynda