na een kort Frans nachtje(BLOEDHEET op die kamer en ik durfde het raam niet open te laten, want plat dakje met trap naar binnenplaats pál onder mijn raam…en tja….ik versta ze niet he, die fransoozen…dus tikje gedoe als er snachts zomaar eentje binnen zou staan :)), en een bescheiden Frans ontbijtje stuiterden we om 9.00 uur op zaterdag de bus weer in, want op het program stond een bustour, maar ja, dan zit je IN die bus he, en dan kijk je dus wat HIJ(chauffeur) je wil laten zien en DAT was ONZE planning niet he :).
Dus wij lieten de bus al bij de eerste stop voor wat hij was(handig om naar huis te komen….)…
door de Fransen bezette steden…
het graf van de onbekende soldaat, met de altijd brandende vlam…
te zien in/onder/bij de Arc de Triomph.
We zijn er niet OP geweest want dan moesten we wachten tot 10.00 uur…..geen tijd we willen door…
Maar door gingen we dit keer met de Metro want de voetjes hadden inmiddels het formaat olifantenpoot aangenomen en moesten tóch weer in die laarzen he, dus we investeerde 1,70 in ons lichamelijke welzijn ;). Met de Metro naar Saint Germain(de pres). Ik wilde die wijk heel graag zien, we waren er de avond ervoor al en dat was al erg gezellig, maar nu dus overdag, op zoek naar herkenningspunten uit het boek “het huis waar jij van hield”(Tatiana de Rosnay), dat vind ik dan leuk he. Net als bij het Louvre….boeken van Dan Brown( DaVinci code oa) allemaal gelezen…dan wil je dat zien als je zo dichtbij bent ;).
Gezellige straatjes, statige gevels en feëerieke rijen met bomen. En jawel, we vonden de kerk Saint Germain des Pres….met bijbehorend plein en de straatjes die daar op uit komen….
En weer een missie (almost) completed!:)….in één van die straatjes ws ons verteld lag een Ladurée(macarons)…en je gaat NIET naar Parijs en komt ZONDER macarons naar huis….dat waren wij althans NIET van plan;)….Helaas mochten we binnen geen foto’s maken(?!?!?!?!?!?!)….maar dat deed ik toch:D…
jammer dat je het niet ziet, dat ik niet overdrijf, maar die Tompouce hier linksonderin…
6,10 euro!!! Gelukkig hebben we de foto nog ;).
Een dooske macarons werd door ons gescoord en glimmend van trots stapten we mét tres chique taske weer naar buiten!!!
Het werd tijd voor een kopje koffie, en dan niet zomaar een kopje koffie…neeeeeheeeee….zoals de “echte”Parijzenaars dat doen, staand aan de bar(dan is een kopje toch snel een euro goedkoper!!;)).
Espresso…CHECK
Inmiddels middag zette we koers richting Mont Martre…via het Louvre naar het Metrostation, een systeem dat niet alleen perfect werkt, betaalbaar is maar soms ook erg gezellig kan zijn!
Bonjour monsieur, wat toetert u leuk, jammer dat u zo ver weg staat anders mikte ik wel een euro in uw bakje hoor!
Meisje, Mont Martre, dat is weer een héél andere kant van Parijs, volkser dan het “centrum”maar zeeeeer zeker de moeite van het bezoeken waard! Op onze (bijna)laatste benen togen we de berg op(oke oke, een beetje hulp van de “kabelbaan”), hesen we ons aan onze tassen de laatste treden voor de basiliek op en *BOEM*…..je gelooft je ogen niet!!!! Door de knietjes op de trappen ervoor want DIT is toch wel een HEEL mooi stukje Parijs! Het weer was mooi, zonnig en niet koud…..naast ons ging een meneer met pet en viool zitten en die had er zin in……….allemachtig wat speelde die meneer prachtig!!!!Het moment was magisch(tissues)……en zal ik niet snel vergeten!!!! Dank u monsieur!
Met drooggedepte ogen moesten we vaart maken want om 16.00 uur zou de bus gaan en het was al na enen! Dus een rondje over het plein met de schilders, een bezoekje aan een souvenirshop, parfumerie en een koekjeszaak en nóg tijd over voor een kop koffie voor mij, wijntje voor m’n partner in crime en een snelle sanitaire stop! HA! we hadden zelfs nog tijd OVER!
tasje…CHECK
tasje….CHECK
Hier eindigde onze trip…op een terrasje met een drankje, een bundel tasjes, beledigde voeten en al een flinke portie weemoed!
Ik geloof niet dat er een woord voor is dat weergeeft wat ik ervan vond, maar ik denk dat het laten zien van (enkele) foto’s wel een indruk geeft!
Slapen in de bus was er niet bij, de indrukken flitsten door onze hoofden, Diaan net zo onder de indruk(alweer, want ZIJ was er al eens, wat wel erg goed uitkwam hoor, logistiek en taaltechnisch gezien ;)) als ik, stom grijnzend naar elkaar…….
het doosje van Ladurée is leeg….althans…geen koekske meer te bekennen, maar inmiddels wel als spaarpot in gebruik….voor de volgende keer PARIJS!
amoureux de Paris!!!!
Inmiddels alweer een paar dagen in het “normale leven”….maar nog elke dag luisterend naar de chansons en zuchtend naar de foto’s kijkend……wat HEBBEN we het leuk gehad en wat hebben we veel gezien! Zoals gezegd, dames met een missie……onhoudbaar!!;)
Liefs,
Lynda
