Vorig jaar in september vertelde ik er als een over, mijn totale onwetendheid op het gebied van fotografie. Ik kocht die camera, kocht een fotografieboek maar ben sinds die ene blogpost nog geen bladzijde verder. Inmiddels kocht ik wél al een nieuwe lens. Ik had al veel gehoord over de zgn ‘plastic fantastic’ en dus had ik die ook nodig, dat snap je. De lens is geweldig (denk ik), je kunt er hele mooie portretten en foto’s van dichtbij mee maken (so far). Het grote ‘ik doe maar wat’, ik klik gewoon wat rond, verander wat instelling en blijf vooral knippen, duurt gewoon voort. Ik neem me nú voor in mijn vakantie toch dat boek er nog eens bij te pakken. Het wordt een tijd hé, tijd om bij te spijkeren en nu eindelijk eens voor wat progressie te zorgen….
Het wordt tijd dat ik er ook gewoon het statief bij ga pakken, ik mijn camera eens gewoon recht ga houden en niet altijd een slag gedraaid, ik eens duidelijk ga krijgen hoe ik álles scherp krijg en niet alleen het middelpunt van de foto *zucht*.