Be carefull what you wish for. Een tijdje geleden zat ik te zuchten dat ik het soms zo lastig vind om gewoon te zijn….. Is het de leeftijd? Is het de overvloed aan prikkels, uitdagingen en verwachtingen? Wát het ook is, de tijd waarin we nu zitten is een enorme ‘les’….voor mij in elk geval. Al die dingen zijn er nog steeds, die prikkels, uitdagingen en verwachtingen, maar wat kun je ermee? Precies, weinig tot niets! Althans, ík heb besloten om er even niks mee te doen.

Back to….

To what eigenlijk? Rachelle, de movement therapist waar ik zo nu en dan tegenaan klets, spiegelt al mijn geratel altijd meteen. Geen ‘ja maar’, ‘stel dat en ‘wat als’….geen vanzelfsprekendheden, niks invullen voor een ander en vooral niet dénken voor een ander. IK denk (see Rachelle, ik kan het wel 😉 )….dat het voor nu allemaal even dikke prima is. IK denk dat we er met z’n allen genoeg uitdaging aan hebben om de dagen te nemen zoals ze komen. Merk jij al meer rust in je d*nder? Ik namelijk wel. Ik kijk minder op de klok, heb werkelijk géén idee welke dag het is vandaag en volg het nieuws mondjesmaat. Genoeg aan mezelf zeg maar, genoeg aan het feit dat iedereen constant thuis is en er van eigen ruimte weinig sprake meer is. Iedereen staat op zijn/haar eigen manier in deze periode en ik ben me er terdege van bewust dat het voor heel veel mensen een enorm zware periode is en dat de uitdagingen alleen maar groter worden. Laat IK dan maar content zijn met wat er nu is, waar ik nu ben en dat ik gewoon even kan zijn.

Daarom nu even niks dan plaatjes kijken. Informatie, tips, do’s & don’ts komen in grote golven je huiskamer in en de wereld IS, lijkt het wel, Corona. Geen struisvogelpolitiek, gewoon kiezen waar ik meer aandacht aan wil geven. Ik kies voor nu even voor het ‘zijn’……dat C-virus redt zich ook zonder mijn angsten en razende gedachtegang.

Hoe ‘ben’ jij?